Dlaczego śpiewamy i co po raz pierwszy skłoniło ludzi pierwotnych do śpiewu? Jak taki śpiew mógł brzmieć i jak wiele z takiego pierwotnego stylu mogło przetrwać do dnia dzisiejszego? Książka Historia śpiewu zada te oraz wiele innych pytań, badając śpiew jako zjawisko historyczne i międzykulturowe. Prześledzi ona ewolucję śpiewu w kontekście globalnym – od człowieka neandertalskiego po Auto-Tune poprzez nieskończone odmiany muzyki światowej od Wschodu do Zachodu, muzykę klasyczną od średniowiecza aż po awangardę, a także muzykę popularną od wodewilu aż po rock i nie tylko. Rozpatrując śpiew jako uniwersalną działalność ludzką, książka ukazuje w szerokiej perspektywie śpiew wielu kultur i okresów: zachodnich i nie-zachodnich, od prehistorycznych do współczesnych. Historia śpiewu, napisana żywym i dowcipnym językiem, zawiera również obszerną bazę odnośników dla tych, którzy chcą mocniej zgłębić poszczególne tematy i przypadnie do gustu międzynarodowemu gronu czytelników – śpiewaków, studentów i naukowców.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach Programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Spis treści:
Część I Głosy wyobrażone
Rozdział 1 źródła, mity i muzy
Co skłania nas do śpiewania?
Możliwa geneza
Wysupływanie uniwersaliów
Ptaki i dzikie zwierzęta jako śpiewacy
Podejście naukowe
Mitologiczne wnioski
Część II Głosy historyczne
Rozdział 2 Korzenie tradycji zachodniej
Śpiew w zachodniej tradycji sztuki muzycznej: przegląd
Tradycja ustna w świecie starożytnym
Tradycja ustna starożytnej Grecji
Chrześcijaństwo: religia głosu
Przekaz ustny kontra źródła pisane
Brzmienie śpiewu średniowiecznego
Notre-Dame i później: wyspecjalizowani soliści
Świecki śpiew jednogłosowy: od tradycji ustnej do liryki poetyckiej
Rozdział 3 pojawienie się solisty i prymat tekstu
Śpiew polifoniczny
Ockeghem i Josquin: komponujący śpiewacy
Zapisane i zaśpiewane: intabulacja
Od polifonisty do solisty: narodziny wirtuoza
Deklamacja versus rulady: wirtuozeria i prymat tekstu
Eksport włoskiego śpiewu
Rozdział 4 era wirtuoza
Castrati: sztuczny głos do wokalnych sztuczek
Szkolenie i pedagogika: długi ogon techniki renesansowej
Od primo uomo do primadonny
Tosi i jego europejski zasięg
Kompozytor jako śpiewak
Rozdział 5 rewolucja XIX wieku
Powrót głosu męskiego
Nowe czasy, nowa szkoła: Garcia i konserwatorium
Styl i technika po Garcii
Wokalna wizja Wagnera
Nowy śpiew, stara tradycja
Część III Głosy nagrane
Rozdział 6 wielka tradycja – śpiew w świetle historii – historia w świetle śpiewu
Apologia
Nośniki tradycji
Początki i priorytet
Muzyka karnatacka
Bimuzykalność: zachodni muzycy mogą mistrzowsko opanować muzykę indyjską
Muzyka hindustańska: dhrupad
Khajal
Śpiew i nowoczesna technologia
Rola płci
Śpiew za pomocą rąk i za pośrednictwem instrumentów
Jak akompaniuje się do śpiewu
W kierunku parytetu wokalnego i instrumentalnego
Rozdział 7 Śpiew klasyczny w dwudziestym wieku: nagrania i stagnacja
Gramofon i koniec niewinności
Repertuar pieśni i powstanie pieśni artystycznej
Interpretacja w pierwszych nagraniach
Portamento jako decydujące kryterium dobrego śpiewu
Lata wojny oraz lata powojenne: „Ständchen” jako barometr smaku
Portamento i obecna praktyka wykonawcza
Od wzorca do przedstawienia: wykonawcy, nauczyciele i ich modele
Rozdział 8 Postklasyka: poza głównym nurtem
Różnorodność stylów i rozbieżności
Ruch muzyki dawnej
Wokalna awangarda
Rozdział 9 Emancypacja głosu popularnego
Popularne klasyczne: aspirujące naśladownictwo
Mikrofon i międzynarodowa projekcja intymności
Crooning
Wirtuozeria, improwizacja i granice jazzu
Koniec pewnej epoki
Elvis Presley i synteza stylistyczna
Śpiewak odzyskuje piosenkę
Hip-hop: subkultura globalna
Koniec epoki muzyki anglojęzycznej?
Rozdział 10 wyśpiewane i niewyśpiewane: śpiewacy i pieśni świata nieanglojęzycznego
Niemcy i kabaret
Francja i tradycja chanson
Umm Kulsum: głos Egiptu i świata arabskiego
Bollywood
42. równoleżnik: przekrój półkuli północnej
22. równoleżnik
O autorach:
John Potter jest śpiewakiem i autorem książek. Przez wiele lat był członkiem Hilliard Ensemble, a jego przebogata dyskografia, zawierająca muzykę od Leonina po Led Zeppelin, obejmuje około 150 tytułów, w tym pięć złotych płyt i kilka nominacji do nagrody Grammy. Autom ma w swoim portfolio liczne projekty koncertowe, ale prowadzi również warsztaty dla zespołów wokalnych i chórów na całym świecie. Przez dwanaście lat wykładał na Uniwersytecie w Yorku, a obecnie bada wszelkie aspekty głosu jako niezależny wykonawca i naukowiec. Jest redaktorem książki The Cambridge Companion to Singing (2000) oraz autorem dwóch książek: Vocal Authority (1998) oraz Tenor: History of a Voice (2009), współtworzył również kilka tomów z serii Cambridge Histories of Music.
Neil Sorrell jest starszym wykładowcą muzyki na Uniwersytecie w York. Specjalizuje się w muzyce azjatyckiej: publikował, prowadził audycje radiowe i wykładał obszernie o muzyce indyjskiej i jawajskiej. Wraz ze znakomitym sarangistą Panditem Ramem Narayanem napisał książkę Indian Music in Performance: A Practical Introduction (Wykonawstwo muzyki indyjskiej: praktyczne wprowadzenie) (1980), jest również oraz laureatem Hafi z Ali Khan Award 1999, międzynarodowej nagrody w uznaniu zasług dla indyjskiej muzyki klasycznej. Jest współzałożycielem i dyrektorem English Gamelan Orchestra, pierwszej grupy brytyjskich muzyków zajmujących się badaniem, komponowaniem i wykonawstwem muzyki na gamelany jawajskie. Skomponował kilka utworów na gamelan, jest autorem Przewodnika po Gamelanie A Guide to the Gamelan (drugie wydanie 2000).