Gounod nie miał żadnych skrupułów, aranżując na swój własny sposób znane dzieła wcześniejszych mistrzów.I tak w 1852 roku dodał melodię z własną operową kulminacją do słynnych arpeggio Preludium C-dur BWV 846 z „Wielkiego temperamentu” Bacha.Najpierw opublikował jej wersje instrumentalne pod tytułem „Méditation”, następnie próbował dopasować do melodii różne teksty, aż w 1859 roku uzyskał ostateczną wersję wokalną, wykorzystującą tekst Ave Maria.Już w latach 90. XIX wieku twierdzono, że „[słyszeliśmy] tę słodką melodię niezliczoną ilość razy od najlepszych śpiewaczek”, a jej popularność trwa do dziś.Wystarczający powód, aby Henle Verlag opublikował wydanie urtekstowe tego światowego hitu, w oparciu o źródła i z odpowiednim komentarzem krytycznym.W 1859 roku, równolegle z pierwotnym wydaniem na głos wysoki, ukazały się także wydania na głos średni i niski, zapewne zamówione przez wydawców.Zgodnie z tym modelem, wydanie Henle Urtext „Ave Maria” oferowane jest również w dwóch transpozycjach dla dolnego rejestru.