Rok 1840 był słynnym „rokiem pieśni” Schumanna, który przyniósł ponad 100 pieśni. Wśród nich znalazła się Myrthen op. 25, którą zadedykował „swojej drogiej narzeczonej”, Clarze Wieck-Schumann. Oprócz słynnych pieśni, takich jak „Widmung”, „Lotosblume” i „Nussbaum” do tekstów niemieckich poetów, zbiór ten pozwolił Schumannowi zapuścić się także dalej, czy to do szkockich wyżyn z aranżacjami Roberta Burnsa, czy do Włoch z „Pieśniami weneckimi” Thomasa Moore’a. Specjalistka od Schumanna Kazuko Ozawa zbadała pierwsze wydanie z 1840 roku i wszystkie źródła rękopisowe. Wśród kopii autografów dedykacyjnych odkryła również interesujące wczesne wersje poszczególnych pieśni, które są tutaj opublikowane w dodatku. Prezentowana tutaj edycja medium voice została stworzona we współpracy z doświadczonym pianistą i akompaniatorem pieśni Janem Philipem Schulze – aby udostępnić słynny cykl szerszemu kręgowi śpiewaków.
check_circle
check_circle
