Cykl wierszy „Die schöne Müllerin” został pierwotnie napisany przez kilku autorów, w tym Wilhelma Müllera, Achima von Arnima, Luise i Wilhelma Hensela oraz Ludwiga Rellstaba.
Ostateczną formę opublikował w 1820 r. Wilhelm Müller w zbiorze „Sieben und siebzig Gedichte aus den hinterlassenen Papieren eines reisenden Waldhornisten”.
W tym czasie cykl obejmował 23 wiersze. Schubert pominął w swoim otoczeniu trzy wiersze, a także prolog i epilog, zastępując w ten sposób ironię i pesymistyczne zakończenie zamierzone przez poetę.
Kompozycja Schuberta została opublikowana w pięciu książkach między lutym a sierpniem 1824 r.
Pierwszy lieder w tym cyklu jest szczęśliwy i skomponowany z pędem do przodu, którego cechy odzwierciedlone są również w akompaniamencie fortepianu wirtuozowskiego. Druga część cyklu piosenek zamienia się w rezygnację, melancholię i bezsilną furię i jest podobna do „Winterreise” Schuberta w tęsknocie za śmiercią.
