Nazwa Widor jest tak ściśle związana z muzyką organów, że jego liczne kompozycje na inne instrumenty można łatwo przeoczyć. Suita na flet i fortepian, prawdopodobnie skomponowana w 1877 r., Wyróżnia się wśród utworów kameralnych ze względu na bogactwo ekspresyjnych i tonalnych niuansów. Późno-romantyczna praca jest specjalnie dostosowana do możliwości fletu; i nie jest przypadkiem, że został poświęcony najważniejszemu francuskiemu flecistowi i nauczycielowi fletu tamtych czasów, Paulowi Taffanelowi, który zadebiutował w 1884 roku. Od samego początku czteroczęściowy apartament jest bardzo popularny i należy teraz do podstawowy repertuar na flet i fortepian.
