Najwcześniejsze szkice Sonaty op. 101 Beethovena pochodzą z 1815 r. Pierwsza publikacja „trudnej do wykonania Sonaty A”, jak ją nazwał kompozytor, ukazała się w 1817 r. Nacjonalistyczne uczucia Beethovena w tym okresie skłoniły go do poszukiwania niemieckich substytutów tradycyjnej włoskiej terminologii muzycznej. Pierwsza edycja używa obu języków w całym tekście, podobnie jak to wydanie Bärenreiter Urtext. W styczniu 1817 r. Beethoven poinformował wydawcę, że odtąd wszystkie jego dzieła powinny używać „Hammerklavier” zamiast „Pianoforte”. Instrukcja ta została wykonana tylko w związku z op. 101 i op. 106, ten ostatni do dziś nosi przydomek „Hammerklavier”.
W tym wydaniu dużą wagę przykładano do przyjaznego dla wykonawcy układu, który z jednej strony miał oddawać płynność i tempo muzyki, a z drugiej ułatwiać badanie tego wymagającego technicznie dzieła poprzez przejrzysty i czytelny wygląd i wygodne przewracanie stron.
