Numer opusu "Łatwych sonat fortepianowych" Beethovena op. 49 wprowadza w błąd. Utwory zostały napisane niedługo po opozycji Sonaty. 2 i najprawdopodobniej - przynajmniej częściowo - przed jego Sonatą op. 7. Szkice znajdują się w szkicowniku „Kafka Miscellany”, którego Beethoven używał przez kilka lat zarówno w Bonn, a następnie w Wiedniu aż do późnych lat siedemdziesiątych XIX wieku. Druga sonata wydaje się być wcześniejsza z dwóch. Kompozytor powtórzył także temat drugiej części Tempo di Menuetto dla Menuet we wrześniu op. 20. Jest to jeden z jego najbardziej znanych utworów fortepianowych, z którym prawie każdy początkujący pianista spotyka się na wczesnych lekcjach.
Piano Sonata g minor op. 49,1
Piano Sonata G major op. 49,2
