Środek trzech wczesnych sonat op. 2 poświęconych Józefowi Haydnowi został prawdopodobnie napisany zimą 1794/95. Do dziś jest niesprawiedliwie przyćmiony przez bardziej popularne dzieła sąsiednie, ponurą, namiętną Sonatę f-moll op.2.1 i potężnego wirtuoza C-dur op.2.3. Ponieważ w wesołym wyrazie, w trakcie form o zaskakujących zwrotach i radości z tworzenia muzyki, te trzy dzieła najbardziej odpowiadają wkładowi czcigodnego nauczyciela Haydna. Ale jednocześnie pokazuje idiosynkratyczne cechy, które wskazują daleko w przyszłość: na przykład w Largo appassionato, intymna piosenka drugiej części i pierwsze nazewnictwo kolejnego menuetu jako „Scherzo” z prawdziwym Ländlerem jako trio.
Waga: 115 g