W ciągu zaledwie ośmiu lat Beethoven stworzył 20 sonat fortepianowych w latach 1794–1802, w tym tak zwaną "Grande Sonate Pathétique" op. 13. Prowadzi klasyczny styl do perfekcji, a jednocześnie swoim silnie romantycznym charakterem wskazuje na fazę heroiczną. Skomponowany w "tragiczny" ton c-moll wskazuje na ekspresyjny dramat późniejszych arcydzieł, takich jak 5 symfonia czy uwertura do Coriolana. Wśród słynnych sonat ta jest tą, którą można najlepiej opanować technicznie, dlatego jest niezwykle popularna wśród pianistów.
