Fantasie und Sonate c-moll KV 475/457
WOLFGANG AMADEUS MOZART
C-moll jest tradycyjnie kluczem dramatu, namiętności, patosu i bólu, co ma również zastosowanie w słynnej sonacie c-moll K. 457 Mozarta. Napisał ją w październiku 1784 r. świat uczuć jest nieznany. Pół roku później Mozart skomponował swoją fantazję c-moll K. 475, dzieło niezwykłe pod każdym względem. Oba te utwory c-moll zostały opublikowane razem w jednym wydaniu w 1785 roku, co oznacza, że zostały one celowo połączone przez autora, wbrew konwencji.
Do 1990 r. Rękopisy autografów Fantazji i Sonaty c-moll zaginęły, a G. Henle Verlag jako pierwszy dokonał gruntownej rewizji tekstów bezpośrednio po ich ponownym pojawieniu się w ówczesnej Filadelfii w USA. W wielu przypadkach trzeba było dokonać poprawek w znanym wcześniej tekście nutowym, gdyż najważniejsze do tej pory źródła - pierwsze wydanie, a także autoryzowana dedykacja sonaty - okazały się nieprecyzyjne i błędne. Czasami nawet „Urtekst” może zostać poprawiony.
