Spośród wielu utworów Bartóka skomponowanych na węgierskich i rumuńskich melodiach ludowych w latach 1914–1918 te trzy utwory fortepianowe zajmują szczególne miejsce. Szkice, pierwotnie nakreślone dla zbioru 15 węgierskich pieśni chłopskich (wydanie Urtext HN 1404), pozostały nietknięte przez następne dwadzieścia lat. Dopiero w 1941 roku, kiedy Boosey & Hawkes poprosił kompozytora o wkład w rocznicowy album dla wielkiego pianisty Ignaza Paderewskiego, Bartók, zamieszkały obecnie w Stanach Zjednoczonych, powrócił do tych dawno notowanych utworów fortepianowych na temat muzyki ludowej swojej ojczyzny i dokładnie je zweryfikuj. Niezwykle pierwsze wydanie wydane w 1942 r. Nie zawierało źródeł muzyki ludowej; jednakże zostały one oczywiście odtworzone w tym wydaniu Urtext na podstawie pełnego wydania Bartók. Co więcej, własne nagranie utworów Bartóka zostało przeanalizowane przez redaktora László Somfai, zarówno w trakcie przygotowywania tekstu, jak i w propozycjach wykonania.
