Pierwsze dzieła fortepianowe Brahmsa dotyczą klasycznej formy sonaty. Scherzo op. 4 należy do tego kontekstu, ponieważ można go uznać za niezależny ruch sonatowy. Jednak z melodią staro-niemieckiego Minnelieda „Verstohlen geht der Mond auf” użytą do powolnego ruchu pierwszej sonaty oraz wierszami wiersza Sternau, które poprzedzają drugą część Sonaty op. 5, Brahms ogłasza także swoją lojalność wobec romantyzmu. Nacisk i naciąg pomiędzy klasycyzmem a romantyzmem staje się wtedy wyraźnie słyszalny u przeciwnika. 1, 2, 4 i 5. - Natomiast Ballady op. 10, napisane zaledwie rok po Sonacie op.5, to wyjątkowo romantyczne utwory fortepianowe. Najbardziej znany to na pewno nie. 1, na podstawie szkockiej ballady Edward z Herdera „Stimmen der Völker”.
