„Bez numeru opusu” Brahms dał do zrozumienia swojemu zdumionemu wydawcy, gdy zaproponował mu tańce węgierskie do publikacji w 1869 r. Bardzo dużą wagę przywiązywał do faktu, że po prostu „ustawił” popularne węgierskie melodie, a nie skomponował nowe prace jako takie. Jakkolwiek prawdziwe jest to zastrzeżenie, nie wpłynęło to na powodzenie tych prac. Tańce węgierskie należą dziś bez wątpienia do najbardziej znanych kompozycji Brahmsa. Sam Brahms wykonał układ tańców 1–10, pierwotnie na fortepian na cztery ręce, na fortepian solo. Publikujemy teraz poprawioną wersję tych imponujących utworów z aktualnym tekstem w nowej wersji Brahms Complete Edition. Palce Rolfa Koenena zapewniają najlepszą możliwą pomoc w opanowaniu tych złożonych dzieł.
