Trzy popularne Intermezzi op. 117 można uznać za uosobienie późnej pracy Brahmsa na fortepian. Clara Schumann wyznała: „W tych utworach wreszcie czuję, jak życie muzyczne znów budzi się w mojej duszy”. Brahms zareagował, jak to często robił, w dość szorstki sposób. Chociaż czasami opisywał trzech Intermezzi jako „Wiegenlieder” (kołysanki), formalnie odrzucił ten tytuł: „Powinien zatem powiedzieć, kołysanka nieszczęśliwej matki lub niepocieszonego kawalera”. Nowa edycja tych średnio trudnych Intermezzi (poziom trudności 5/6) została zmieniona w oparciu o tekst muzyczny Brahms Complete Edition i ma palcowania autorstwa Andreasa Boyde'a.
