Schubert skomponował Wandererfantasie w listopadzie 1822 roku. Choć ogólnie wyznaczony jako rok kryzysu, cała seria ważnych dzieł Schuberta została stworzona właśnie w tym czasie, kiedy na przykład Wandererfantasie, ale także Symfonia h-moll, „Niedokończone, ”Zaczęli rzucać czary na melomanów na całym świecie. Było kilka prekursorów, w szczególności fantazje Carla Philippa Emanuela Bacha i Mozarta. Niemniej Schubert nadal rozwijał gatunek w tym arcydziele. Połączył zasadę fantazji z zasadą cyklu sonatowego, dzieląc całość na cztery duże sekcje (ruchy), które płynnie przepływają między sobą, dzięki czemu materiał tematyczny pochodzi z rdzenia, który - co nie dziwi - składał się z pożyczonych środków z piosenki Der Wanderer w drugiej części. Dzieło to było jednym z nielicznych dzieł instrumentalnych Schuberta, które pojawiło się w druku za jego życia i już w tamtych czasach otrzymywało od krytyków komiks. Do dziś należy do najczęściej granych, ale trudnych technicznie i muzycznie dzieł tego kompozytora.
