Podobnie jak w Kwintecie „Pstrąg” (D 667), Fantazji „Wędrowiec” (D 760) i kwartecie smyczkowym „Śmierć i dziewczyna” (D 810), w wariacjach fletowych w „Trockne Blumen” (D 802) Franz Schubert wykorzystuje jedną ze swoich piosenek jako podstawę tematyczną kompozycji instrumentalnej. „Trockne Blumen” (Suszone kwiaty) to osiemnasta piosenka z cyklu „Die schöne Müllerin” (D 795), skomponowana jesienią 1823 r. W styczniu 1824 r., Przed opublikowaniem wszystkich piosenek Müller tego lata, temat i wariacje w E-moll na flet i fortepian zostały napisane, poprzedzone ciężką częścią wstępną. Dzieło pozostaje pojedynczą i osobliwą kompozycją wirtuozowską dla flecistów Schuberta: niezwykle trudna do grania na flecie, a nawiasem mówiąc, czasami bardzo trudna do towarzyszenia fortepianowi. „Przerobiony manuskrypt autografów Schuberta jest jedynym autorytatywnym źródłem naszego Urtext, ponieważ w widoczny sposób służył jako kopia grawera dla wydanego pośmiertnie pierwszego wydania. Jedna z odmian, którą całkowicie wykreślił - wydanie Henle Urtext odtwarza ją w dodatku w celach informacyjnych niż wykonawczych.
