"Toccata na dwa fortepiany" to jeden z najwcześniejszych utworów Góreckiego, skomponowanych jeszcze na studiach kompozycji w katowickiej PWSM. Swojego prawykonania "Toccata" doczekała się w 1958 roku, wraz z innymi dziełami kompozytora (Wariacje, Quartettino, Pieśni o radości i rytmie, Sonata na dwoje skrzypiec, Koncert op. 11), na jego pierwszym monograficznym koncercie, mającym miejsce w Filharmonii w Katowicach. Toccata, zawierająca w swej warstwie dźwiękowej aluzyjne nawiązania do muzyki ludowej, jest zapowiedzią umiłowanej przez kompozytora polskiej ludowości, której często dawał upust w swoich dziełach. [Na podstawie: A. Thomas, Górecki, Kraków 1998, PWM.]
