Postępowa przypadkowa muzyka Satie z lat 1891–1892, choć wyraźnie skierowana przeciwko francuskiemu „Wagnérisme”, nie ma na celu parodii. Ta prosta, czysto instrumentalna muzyka, powstała na zamówienie mistrza różokrzyżowców i żarliwego wagneriana Joséphina Péladana, działa niezależnie od dramatycznej akcji.
Po raz pierwszy w tym pionierskim wydaniu Urtext dotyczącym przypadkowej muzyki Satie ocenia się wcześniej zaniedbany autograf w „Préludach”. Ponadto trzy popularne „Preludia” są prezentowane w obu wersjach. Uwagi na temat interpretacji i szczegółowe Przedmowa przedstawiają tę ekscytującą, umiarkowanie trudną pracę, która stała się podstawą wczesnej reputacji Satie jako kompozytora i którą uważał za jedną ze swoich najważniejszych kompozycji.
