PRELUDE, ARIA ET FINAL

Ostatnie dzieło fortepianowe Césara Francka zostało opublikowane w 1888 roku, dwa lata przed jego śmiercią. Trudno w to uwierzyć, że cykl ten nie cieszył się sukcesem Préludium, Choral et Fugue, biorąc pod uwagę ekspresyjną treść dwóch pierwszych części (Prélude i Aria). Proces twórczy Francka jest uderzający, ponieważ opiera się na religii i muzyce kościelnej; głęboko pobożny kompozytor przez kilka dziesięcioleci był organistą Sainte-Clotilde w Paryżu.