Epokowy wirtuoz fortepianu Liszt dokonał licznych transkrypcji na swój instrument utworów innych kompozytorów - Tristana i Izoldy Wagnera, kluczowego dzieła z XIX wieku, które naturalnie było wśród nich zaliczane. Jego sympatyczna interpretacja słynnej sceny zamykającej („Mild und leise, wie er lächelt”) na fortepian jest, nawiasem mówiąc, źródłem tak dobrze znanego nam dziś tytułu, „Isoldens Liebestod” (Miłość śmierci Isolde) - Wagner sam mówił tylko o „transfiguracji” Izoldy. Publikujemy teraz wyrafinowane - ale nie niemożliwie trudne - ustawienie fortepianu Liszta w najlepszej jakości Urtext, w tym oryginalne palcowania mistrza fortepianu. Tekst tej ostatniej sceny znajduje się w załączniku do naszego wydania.
