W 1891 roku, rok przed ostatnim egzaminem w konserwatorium muzycznym, Alexander Scriabin zranił prawą rękę z powodu ambitnego ćwiczenia. To poważnie zagroziło jego karierze pianisty, a młody muzyk pogrążył się w kryzysie. Jednak Scriabin nadal ukończył studia pianistyczne w 1892 roku, zdobywając złoty medal. Jego pierwsza opublikowana Sonata fortepianowa op. 6 jest jednak nieodwołalnie związane z obecnym czasem kryzysu. Kulminacja mrocznego dzieła osiąga się pod koniec 3. części, gdy młotkowe akordy łączą się z końcowym ruchem, ponurym marszem pogrzebowym - świetna, konfesjonalna muzyka. Publikujemy teraz edycję Urtext tego kluczowego dzieła, zredagowanego i zaprezentowanego przez ekspertkę Scriabin Valentinę Rubcovą.
