Ten hiszpański kompozytor pisał kompozycje dla każdego gatunku, ale fortepian był niewątpliwie jego głównym celem. Dwanaście „Danzas españolas”, po raz pierwszy opublikowanych w czterech tomach w latach 1890–1895, stanowi ważną atrakcję jego wczesnego dorobku. „Moja inspiracja opiera się przede wszystkim na śpiewie ludzi”, wyjaśnił Granados. „Niemniej jednak [te tańce] są dość oryginalne i nie są zwykłymi transkrypcjami”. W ten sposób wyróżniają się od ówczesnych konwencjonalnych utworów folklorystycznych, należąc w zamian do tradycji utworów postaci Chopina lub Schumanna. Ich rytmy i melodie zapożyczone są z tańców z całej Hiszpanii, a to daje im wyjątkową atmosferę. W przypadku tej edycji Urtext skonsultowano wszystkie dostępne źródła, w tym własne nagrania Granadosa.
