We wczesnych dziełach fortepianowych hiszpańskiego kompozytora dwanaście Danzas españolas opublikowanych w latach 1890-95 stanowi kamień milowy w jego rozwoju. Są one zgodne z tradycją utworów postaci Chopina czy Schumanna, ale mimo to mają silną indywidualną kolorystykę dzięki zapożyczeniom z tańców z całej Hiszpanii. Dotyczy to także piątego tańca, który szybko zyskał popularność dzięki zapadającej w pamięć, nieco nostalgicznej melodii. Jak żaden inny utwór „Andaluza” ucieleśnia nasze wyobrażenia o muzyce południowej Hiszpanii - nawet jeśli tytuł ten otrzymał dopiero pośmiertnie.
