Klavierkonzert Nr. 22 Es-dur KV 482
Wolfgang Amadeus Mozart
Koncert fortepianowy Es-dur Mozarta, skomponowany pod koniec 1785 roku, tworzy triadę z dwoma słynnymi koncertami A-dur KV 488 i c-moll KV 491, które Mozart ukończył w marcu następnego roku. Łączy ich to, że Mozart po raz pierwszy użył klarnetu w orkiestrze. Szczególnie efektownie zrobił to w lirycznych pasażach w wolnych odcinkach koncertu Es-dur, który został dobrze przyjęty przez publiczność podczas pierwszego wykonania. Ojciec Leopold donosi w liście, że Mozart natychmiast „musiał powtórzyć” Andante. Zgodnie z wydaniem studyjnym tego koncertu, które niesłusznie zostało przyćmione przez jego słynne rodzeństwo, publikujemy również wyciąg fortepianowy, uzupełniony o kadencje i palcowanie, autorstwa znakomitego szwajcarskiego pianisty Alexandra Lonquicha.
