Po zdobyciu wielu nagród w Konserwatorium Paryskim w latach 1920-1930, Eugène Bozza dyrygował orkiestrą Opéra-Comique i został kierownikiem Konserwatorium w Valenciennes. Jako ważna postać na froncie muzyki klasycznej, kompozycje Bozzy zostały dobrze przyjęte przez publiczność, a Italian Fantasy na klarnet i fortepian nie były wyjątkiem. Utwór Bozzy na klarnet jest ekspresyjny i wirtuozowski, ukazując cały zakres instrumentu, któremu towarzyszą rytmiczne ósemki i rozłożone akordy na fortepianie. Jako pedagog muzyczny, Paul Griffith, pisał o kompozycjach Bozzy, że jego utwory ujawniają płynność melodyczną, elegancję struktury i konsekwentnie wrażliwą troskę o możliwości instrumentalne. Włoska fantazja na klarnet i fortepian pasuje do repertuaru zaawansowanych klarnecistów.
