Polskie belcanto to podręcznik; zawiera podstawowe wiadomości z zakresu anatomii i fizjologii głosu, wyjaśniające niektóre mylne, a rozpowszechnione pojęcia, zwłaszcza dotyczące oddychania (nieznajomość powszechna – automatyzm tej funkcji). Podkreślenie niedocenianego, podstawowego znaczenia artykulacji, prawidłowej wymowy, również języka polskiego… Rozwinięciem argumentów opisywanych są liczne ilustracje, mogące przemówić do wyobraźni, a także pamięci osoby uczonej, stanowiące novum w porównaniu z dotychczasowymi podręcznikami. Książce towarzyszy płyta zawierająca słuchowe uzasadnienie sformułowań, pozwalająca lepiej zrozumieć i zapamiętać podstawowe założenia podręcznika – oparcia prawidłowego śpiewu na dobrej wymowie (a nie na oddychaniu), dającej swobodę i podbudowującej piękno głosu.
Od wielu już lat brakuje na polskim rynku wydawniczym podręczników do śpiewu, które ujmowałyby anatomię, fizjologię i dydaktykę tego przedmiotu. Polskie belcanto wypełnia skutecznie tę lukę, będąc pozycją przeznaczoną dla szerokiego kręgu odbiorców:
1. Dla średnich (II st.) szkół muzycznych, akademii muzycznych oraz ognisk muzycznych prowadzących naukę śpiewu, a także kursów dla śpiewaków i piosenkarzy;
2. Dla młodzieży (od ok. 17 lat) pragnących rozpocząć naukę śpiewu;
3. Dla osób uczących śpiewu, niezależnie od wykształcenia, pragnących uzupełnić swoją wiedzę;
4. Dla księży, kleryków i organistów.
Spis treści:
1. Co warto wiedzieć o sobie? – Trochę anatomii
2. Trzy różne A
3. Jakimi głosami ludzie śpiewają?
4. Co to jest rejestr mowy?
5. A1 – Akustyka
6. A2 – Artykulacja
Spółgłoski
Samogłoski
7. O oddychaniu
8. O nosie
9. Czy w śpiewie istnieją rejestry?
10. O kontratenorach i falsetystach
11. O śpiewaniu po polsku i nie tylko
12. A3 – Artyzm
13. Sucha zaprawa
14. Jak może przebiegać lekcja śpiewu?
15. Da capo
16. Miłe... początki
17. O śpiewaniu dzieci i o bhp w śpiewie
18. Kształcenie ucha czy solfeż?
19. Pół żartem, pół serio
20. Jedno nagranie warte jest tysiąc słów
21. Kanon polskiego belcanto
