Wisło moja, Wisło szara to kolejny zwrot Góreckiego ku ludowości i kolejny ku zbiorowi Jadwigi Gorzechowskiej z 1967 roku pt. Szeroka woda, do którego kompozytor sięgnął już dwa lata wcześniej przy okazji pisania innego dzieła - opusu 39. W opracowaniu pieśni op. 46 na chór mieszany a cappella, podobnie jak wcześniej posłużyły kompozytorowi tekst i melodia tradycyjne.[Na podstawie: A. Thomas, Górecki, Kraków 1998, PWM]
Oprawa: miękka