Organy Johannesa Brahmsa działają w pewnym sensie „kadrują” cały dorobek. Napisał kilka preludiów i fug oraz preludium chorałowe „O Traurigkeit, o Herzeleid” w połowie lat 50. XIX wieku, w czasie, gdy intensywnie studiował kontrapunkt. Jedenaście preludiów chorałowych op. 122, z drugiej strony, są ostatnim dziełem Brahmsa, skomponowanym w 1896 r., Bezpośrednio przed i po śmierci Klary Schumann. To poprawione wydanie Henle Urtext przedstawia wszystkie dzieła organów Brahmsa w jednym tomie, zgodnie z tekstem muzycznym Nowego Kompletnego wydania Brahmsa oraz ze wstępem i komentarzem odzwierciedlającym najnowsze stypendium. Wczesne wersje dwóch z tych utworów podano również w załączniku.
