Janácek, Leoš
Works for Violin and Piano
Podczas pobytu studyjnego w Konserwatorium w Lipsku w 1879 r. Leos Janacek zaczął pisać utwory na skrzypce i fortepian.
Skomponował co najmniej siedem romansów, ale przetrwała tylko jedna, dość prosta, z fortepianem często podwajającym partię skrzypiec. Jest opisany w manuskrypcie jako Romans No. 4. Z tego samego okresu pochodzi Dumka, namiętna praca, którą wkrótce przerobiono i którą sugerowali niektórzy uczeni, może być jedną z Romanzów lipskich. Kompozycja par excellence oceniana dla tych instrumentów to czteroczęściowa sonata.
Został on skomponowany podczas najwspanialszego okresu twórczości Janacka w latach 1914–1922, kiedy osiągnął dojrzałość. Prace z tych lat pokazują dążenie Janacka do maksymalnej koncentracji myśli muzycznej, precyzyjnej modulacji formy i równowagi między poszczególnymi częściami dzieła.
