Johanna Joachima Quantza, niemieckiego flecisty, kompozytora i teoretyka muzyk nie należy przedstawiać i, należy do najważniejszych źródel dokumentujących praktykę wykonawczą muzyki XVIII wieku. Traktat ten ukazał się po raz pierwszy w 1752 roku w Berlinie i niemal natychmiast uzyskał znaczną popularność. Aż do końca XVIII wieku rozprawa Quantza była wielokrotnie wznawiana i tłumaczona, w całości bądź we fragmentach, na większość języków Zachodniej Europy.