Książka powstała jako efekt studiów nad interpretacją sonat skrzypcowych dwóch wybitnych kompozytorów polskich drugiej połowy XIX wieku - Władysława Żeleńskiego i Zygmunta Noskowskiego. Na podstawie dostępnych wydań utworów, skonfrontowanych z materiałami źródłowymi, autorka dokonuje analizy problemów pianistycznych oraz proponuje rozwiązania interpretacyjne wynikające z próby starannego odczytania zamysłów kompozytorskich. Dowodzi, że zawarte w sonatach bogactwo zagadnień wykonawczych w połączeniu ze zróżnicowaniem treści wyrazowych, czyni z nich utwory efektowne, a także niepospolite i ambitne.