Wybierając tytuł La Follia , Krzysztof Penderecki przywołuje tradycję wirtuozowskich wariacji na temat Sarabandy z okresu baroku. Temat jest wprowadzany najpierw w pizzicato, a następnie w arco, i jest rozwijany w dziewięciu wariacjach, które wykorzystują pełen zakres technik gry na skrzypcach. Karkołomna prędkość podwójnych zatrzymań, sztucznych harmonicznych, rozbudowanych łuków melodycznych, iskrzących arpeggio na wszystkich czterech strunach, latające spiccato i łamane akordy nad tematem ostinato stawiają wykonawcy wysokie wymagania muzyczne i techniczne.