Te trzy indywidualnie nagrane sonaty mają problemy z przypisaniem. BWV 1020 (Sonata g-moll) mógł zostać napisany przez syna Carla Philippa Emanuela i jest dziś grany głównie na flecie, chociaż źródła przypisują go skrzypcom. Uderzające jest jednak to, że melodia nigdy nie spada poniżej d1. Może to być układ fletowy sonaty skrzypcowej. Pozostałe dwie sonaty są również na niebezpiecznych nogach pod względem źródeł. Z drugiej strony ich piękne wolne ruchy mają charakter melodyczny, co często można znaleźć w J. S. Bacha. Dopóki nie ma dowodów na innych kompozytorów, tradycyjne przypisanie księdzu Bachowi pozostaje.
Waga: 388 g
