Symfonia espagnole na skrzypce i orkiestrę jest prawdopodobnie najbardziej znaną kompozycją Lalo i należy do stałego repertuaru wszystkich skrzypków. Premiera 7 lutego 1875 roku wywołała entuzjazm wśród paryskiej publiczności i stała się wielkim przełomem dla Lalo. Skomponował utwór dla swojego przyjaciela Pablo de Sarasate, który umieścił go w swoich programach koncertowych i szybko rozpowszechnił w całej Europie. Po raz pierwszy manuskrypty autografów można było również obejrzeć w tym wydaniu.