Trio klarnetowe Brahmsa, skomponowane w 1891 roku, zostało zainspirowane wyjątkową muzykalnością klarnecisty Richarda Mühlfelda. Podobnie jak w przypadku tria tubowego, Brahms przygotował partię altówki jako możliwą alternatywę dla klarnetu. Oba partie zostały przećwiczone (partia altówki w wykonaniu Josepha Joachima) przed premierą i publikacją dzieła.
Opracowane przez Christophera Hogwooda krytyczne wydanie Bärenreitera zawiera wstęp do procesu kompozytorskiego trio z komentarzami dotyczącymi praktyki wykonawczej, a także obszerny komentarz krytyczny i faksymile fragmentów manuskryptu.
