Andante sostenuto to IV część Sonaty da camera (na skrzypce i fortepian) transkrybowanej przez Grażynę Bacewicz na wiolonczelę i fortepian (lub organy). Utwór został zaprezentowany po raz pierwszy w 1946 roku w Krakowie na koncercie muzyki religijnej na rzecz funduszu odnowienia ołtarza Wita Stwosza w Kościele Mariackim. Utwór do dzisiaj jest często wykonywaną, liryczną miniaturą instrumentalną.