„To chyba najlepiej wyważone dzieło koncertowe czeskiego kompozytora, które wydaje się być obsadzone w zjednoczonej całości i nie ma nic wspólnego z luźnością formalnego projektu sugerowaną przez tytuł, z wyjątkiem być może bogactwa wyobraźni transformacji tematycznych. Jest to szczególnie cenny dodatek do ograniczonego repertuaru dzieł dla skrzypków solo ”.
(Österreichische Musikzeitschrift)