Trzy pieśni mają dla Góreckiego ogromne znaczenie, świadczy o tym sama dedykacja dzieła, który poświęcił pamięci swej zmarłej matki. Wagę kompozycji podkreślił doborem tekstów. Wybrał poezję dwóch najbardziej znaczących polskich poetów XIX wieku Juliana Tuwima i Juliusza Słowackiego, którego poezję Górecki szczególnie cenił. Osnowę słowną dwóch pierwszych pieśni stanowią wiersze Słowackiego Do Matki i Jakiż to dzwon grobowy. Trzecia Ptak powstała do słów Tuwima, kontrastuje z pozostałymi lżejszym i pogodniejszym nastrojem. Szczególnie wymowna jest druga pieśń obrazująca żałobną procesję, w której syn pomaga nieść trumnę zmarłej matki. Atmosferę smutku, rozpaczy i gniewu po odejściu bliskiej sercu osoby zawartej w tekście, kompozytor idealnie odmalowuje środkami muzycznymi. [Na podstawie: A. Thomas, Górecki, Kraków 1998, PWM.]
