Romans na instrument melodyczny i fortepian był bardzo popularnym gatunkiem we francuskiej muzyce salonowej XIX wieku. Saint-Saëns napisał także kilka takich utworów na skrzypce, wiolonczelę i róg. Jego jedyny Romans na flet powstał w 1871 roku, krótko po założeniu Société nationale de musique. Premiera odbyła się na tym nowym forum muzyki fortepianowej i twórczości kameralnej rok później. Utwór mimo swej zwięzłości zawiera liczne dopracowania harmoniczne i melodyczne, dzięki czemu szybko zyskał popularność wśród flecistów - zarówno w oryginalnej oprawie z towarzyszeniem fortepianu, jak iw późniejszej wersji orkiestrowej. Wydanie Henle Urtext jest pierwszym krytycznym wydaniem tego utworu, który jest również bardzo popularny wśród uczących się gry na flecie.
