Utwór powstał w Paryżu w 1981 roku z okazji koncertu monograficznego w Cite internationale des arts zorganizowanego 24 maja 1982 roku, podczas którego po raz pierwszy został wykonany przez Pavla Foltyna, czeskiego flecistę przebywającego na stypendium we Francji. Wkrótce potem, podczas nagrywania muzyki instrumentalnej do radiowej opery Derriere son double, udało mi się namówić Lawrence’a Beauregarda, legendarnego flecistę zespołu Ensemble InterContemporain, żeby „przy okazji” nagrał też Voyage III. Po kilku minutach oglądania nut po prostu stanął przed mikrofonem i zagrał ten utwór prawie a vista, tak jakby znał go od dawna.
Motywem przewodnim tej krótkiej miniatury są powtarzające się dźwięki e, z których rozwija się całość. Zapis nutowy pozostawia wykonawcom sporo swobody, zachęcając ich do twórczej interpretacji utworu.
