Sergei Prokofiev

Visions fugitives op. 22

Prokofiew nie komponował Wizji ciekinierów – 20 „przelotnych wizji” – za jednym zamachem, ale w skupiskach w latach 1915–1917, bezpośrednio przed rewolucją rosyjską, która zmusiła go do opuszczenia ojczyzny w 1918 r. Z jego pamiętników wiemy, że co najmniej część z nich zawdzięcza swoje istnienie impulsom pozamuzycznym. Inspiracją dla kilku utworów były bliskie mu osoby. Inni przekazują jego emocjonalną reakcję na sytuację polityczną z jej groźną brutalnością. Według jego własnego oświadczenia, na przykład, nie. 19 „inspirowany był wydarzeniami z lutego 1917 roku w Piotrogrodzie”, podczas pierwszej fazy rewolucji. Technicznie utwory nie są zbyt wymagające, często wykorzystywane są także w nauczaniu. Obecnie pojawiają się one po raz pierwszy w wydaniu urtekstowym, uwzględniającym wszystkie źródła muzyczne powstałe za życia kompozytora. Specjalista od Prokofiewa Simon Morrison w swojej przedmowie przedstawia kontekst biograficzny genezy tego fantastycznego cyklu fortepianowego.