Początkowo określana jedynie jako „Sérénade” w autografie, a następnie bardziej precyzyjnie jako „Sérénade grotesque” w późniejszej autobiografii kompozytora, kompozycja jest najwcześniejszym znanym dziełem fortepianowym Ravela.Prawdopodobnie została napisana w 1893 roku i pozostała nieopublikowana za jego życia.Sam Ravel wskazał na wpływ kompozytora Emmanuela Chabriera, którego podziwiał przez całe życie, co jest widoczne w dziwacznych zwrotach akcji.Jednak cechy indywidualne, takie jak dysonansowa szorstkość lub pizzicatissimo na początku, są dostrzegalne i wskazują na późniejszy styl Ravela.Tak więc technicznie niezbyt trudna „Sérénade grotesque” jest dobrym wprowadzeniem do fortepianowego kosmosu Ravela – zwłaszcza że za palcowanie odpowiadał Cédric Tiberghien, prawdziwy znawca muzyki fortepianowej Ravela.
