Od czasu publikacji jako wydanie Urtext pierwsze dwa numery „Iberii” G. Henle Verlaga zyskały stałe miejsce w świecie pianistów. Teraz następuje trzecia część, w której Albéniz ponownie łączy swoją wiedzę na temat europejskiego repertuaru koncertowego z elementami hiszpańskiej muzyki ludowej: w „El Albaicín” ożywia tajemniczy nastrój cygańskiej dzielnicy Granady, a następnie echa flamenco w „El Polo” „. Wreszcie Albéniz muzycznie ilustruje żywą atmosferę dawnej żydowskiej dzielnicy Madrytu („Lavapiés”); nawołując do gry na organach beczkowych, również pokropił dysonansowe plamy koloru.
