Popularny 16 „Walców” Brahmsa, op. 39, skomponowany w 1866 r. Na cztery ręce, został przepisany przez Brahmsa rok później na dwie ręce. Na prośbę swojego wydawcy Brahms napisał także łatwiejszą wersję utworu na fortepian solo. Sam Brahms opisał pierwszą wersję jako odpowiednią do „rozsądnych rąk”, czyli dla doświadczonych graczy, a łatwiejszą wersję jako „być może do ładniejszych rąk”, to znaczy do domowego tworzenia muzyki. Pierwszą wersję opisał początkowo swojemu wydawcy jako „wydanie dla dzieci”. Chwytliwe i łatwo dostępne muzycznie utwory należą do najpopularniejszych dzieł kompozytora i są szczególnie odpowiednie dla pianistów i miłośników romantycznego repertuaru.
Obie wersje „Walców” op. 39 (BA 9602, BA 9603) są dostępne w osobnych wydaniach i stanowią ważny wkład w serię prac Brahmsa Bärenreitera w krytycznych naukowo wydaniach Urtext. Obie wersje obejmują palcowanie, dobrze przedstawiony układ muzyczny i optymalne przewracanie stron. Wydania Urtext są uzupełnione objaśnieniami dotyczącymi praktyki wykonawczej stosowanymi przez Brahmsa, pouczającym wstępem na temat genezy, źródeł i znaczenia prac wraz z komentarzami na temat głównych źródeł.
