„18 Etüden” op. 109 dzięki ich melodyjnemu i tonalnemu urokowi natychmiast wygrywa gracza. Burgmüllerowi udaje się łączyć problemy techniczne z interesującymi pomysłami muzycznymi. Wybór tytułów i atrakcyjność muzyczna każdego utworu pobudzają wyobraźnię gracza.
Ta seria umiarkowanie trudnych utworów zasługuje na znacznie szerszy obieg.