Słynny Koncert fortepianowy a-moll Roberta Schumanna zawsze był częścią repertuaru pianisty - ale dwa późniejsze utwory na fortepian i orkiestrę op. 92 i op. 134 zostały niesłusznie nieco zaniedbane. Ich formalna kompozycja jest bardzo innowacyjna: trzy części zwykle w jednym koncercie zostały połączone, tworząc jedną część. Clara Schumann, która grała partię solową w premierze opus 92 14 lutego 1850 r. W Gewandhaus w Lipsku, z entuzjazmem odnotowała w swoim pamiętniku: „Nie mogę się doczekać, aby w nią zagrać - jest bardzo namiętna i jestem pewien, że będę zagraj w ten sposób ”.
