Wielka Fantazja C-dur Schumanna, op. 17, pierwotnie miała zostać opublikowana jako „Sonata dla Beethovena” zatytułowana „Ruiny, trofea, palmy. Grand Sonata.” Chociaż ostatecznie zrezygnował z tego planu, zachował potężny projekt Fantazji. Pisząc do swojej narzeczonej Clary Wieck w marcu 1838 roku, nazwał pierwszą część „być może najbardziej namiętną muzyką, jaką kiedykolwiek napisałem”. W związku z tym wyznacza punkt kulminacyjny w jego muzyce fortepianowej, tworząc wzorowe połączenie pasji, delikatności i wirtuozerii – wymagające, wysoce romantyczne dzieło dla ambitnych pianistów! Tom zawiera gruntowną korektę tekstu muzycznego, a także informacyjną przedmowę i krytyczny tekst komentarza.
