Żaden inny wielki kompozytor nie zostawił tylu utworów na duet fortepianowy jak Franz Schubert. Tworzenie muzyki z innymi osobami, często w kręgu towarzyskim, było stałym elementem kręgu przyjaciół Schuberta. Z Fantazją f-moll D 940 op. Poczta. 103 jednak Schubert całkowicie opuścił sferę spotkań towarzyskich i stworzył, w pierwszych miesiącach swojego ostatniego roku życia, dzieło o niemal symfonicznej formie, którego elegijna atmosfera na początku nadaje ton całemu dziełu. Schubert najwyraźniej był świadomy znaczenia dzieła i przygotował go do druku: autograf zawierał już w ręku numer opusu pierwszego wydania opublikowanego w marcu 1829 r.
