Uparta i ekscentryczna Satie świadomie zdystansowała się od tradycji romantycznych XIX wieku. Jego trzy miniatury na fortepian „Gymnopédies” są pierwszym świadectwem jego pomysłu na „nową prostotę”: powtarzalne, miarowe rytmy przypominające starożytne kultowe tańce mają swój własny medytacyjny urok. Zasada Satie polegająca na łączeniu jednostek muzycznych zamiast zmuszaniu ich do późniejszego opracowania okazała się przełomowa dla wielu muzycznych ruchów XX wieku. Satie z pewnością doceniłby wyważony drukowany obraz naszej edycji Urtext, ponieważ czerpał przyjemność z wizualnego projektowania swoich partytur.
