Mendelssohn Bartholdy, Felix
Seven Character Pieces op. 7 / Six Children's Pieces op. 72
„Character Pieces op. 7” i „Children Pieces op. 72” to najpopularniejsze albumy fortepianowe Mendelssohna, obok „Pieśni bez słów” i „Wariacji na temat op. 54”. Robert Schumann opisał utwory postaci jako „interesujący wkład w rozwój” „mistrzowskiej młodzieży”.
Kompozycje pochodzące głównie z 1827 r. Są zasadniczo wynikiem jego lekcji z Carlem Friedrichem Zelterem w Berlinie. Nauczyciel zachęcał swojego ucznia do zanurzenia się w surowym stylu starej muzyki ”, w szczególności Johanna Sebastiana Bacha, ale jednocześnie, jak sam powiedział, pewnie pozwolił Mendelssohnowi marzyć o„ smokach i goblinach ”.
W XIX wieku nauka gry na fortepianie była uważana za bardzo pożądane osiągnięcie. Zapotrzebowanie na lekcje gry na pianinie dla dzieci szybko doprowadziło do opracowania repertuaru odpowiedniego dla tej grupy wiekowej. Albumy dla dzieci były szczególnie popularne około połowy XIX wieku i były popularnymi prezentami na urodziny dzieci, Boże Narodzenie i inne okazje.
„Kinderstücke op. 72” Mendelssohna zostały opublikowane w Londynie w 1847 roku, w roku jego śmierci, pod tytułem „Prezent świąteczny dla swoich młodych przyjaciół”.
Wydanie zawiera oba cykle fortepianowe w wersjach opublikowanych w pierwszym wydaniu, a obszerny dodatek zawiera również warianty i wczesne wersje, które przetrwały w różnych rękopisach autografów
